Elektrody wolframowe

Elektrody wolframowe są powszechnie stosowane w procesach spawania, cięcia i obróbki metali, ponieważ są one bardzo trwałe i odporne na wysokie temperatury.
Wolfram jest jednym z najtrudniejszych i najbardziej odpornych na korozję metali. Dlatego elektrody wolframowe są bardzo trwałe i mają długą żywotność.
Elektrody wolframowe mają wysoką temperaturę topnienia, która wynosi około 3422°C. Dzięki temu mogą być stosowane w procesach spawania, gdzie występują bardzo wysokie temperatury.
Elektrody wolframowe są stosowane w procesach spawania TIG (Tungsten Inert Gas) oraz plazmowego cięcia. W procesie TIG elektroda jest używana do tworzenia łuku spawalniczego, a w procesie plazmowego cięcia elektroda jest używana do utrzymania łuku cięcia.
Elektrody wolframowe są dostępne w różnych średnicach i długościach, co pozwala na dostosowanie ich do różnych aplikacji i potrzeb użytkownika.
Elektrody wolframowe mogą być nakładane na różne rodzaje osłon, takie jak tlenek ceru lub tlenek lantanu, które chronią elektrodę przed utlenianiem podczas spawania.
Elektrody spawalnicze wolframowe, zwane również elektrodami TIG (Tungsten Inert Gas), są stosowane w spawaniu metodą TIG. Elektrody te składają się z pręta wolframu, który jest bardzo odporny na wysokie temperatury i ma wysoką twardość, co umożliwia precyzyjne spawanie.
Elektrody wolframowe są często stosowane w spawaniu stali nierdzewnej, aluminium i innych metali, które wymagają wysokiej jakości spoiny. Zaletami elektrod wolframowych są:
a) bardzo wysoka temperatura topnienia, co umożliwia spawanie metali o wysokiej twardości i odporności na zużycie,
b) precyzyjne spawanie, co jest szczególnie ważne w przypadku spawania cienkich materiałów,
c) brak pozostałości po spawaniu elektrody, co eliminuje potrzebę usuwania osadów z elektrody.
Wadami elektrod wolframowych są:
a) wyższy koszt niż elektrod MMA,
b) wrażliwość elektrod na uszkodzenia, co może prowadzić do zwiększonej ilości zanieczyszczeń w spoinie.
Podsumowując, elektrody spawalnicze wolframowe są wykorzystywane do precyzyjnego spawania metali o wysokiej twardości i odporności na zużycie, takich jak stal nierdzewna i aluminium. Mają one wiele zalet, takich jak precyzja i brak pozostałości po spawaniu, ale są one także droższe i bardziej wrażliwe na uszkodzenia niż elektrody MMA

Dobór parametrów spawania metodą TIG, w tym natężenia, grubości drutu oraz grubości materiału spawanego, jest ważnym elementem zapewniającym jakość spoiny. Poniżej przedstawiam ogólne wytyczne doboru tych parametrów:
Natężenie: Natężenie prądu spawania TIG wpływa na głębokość przetopienia, przenikalność cieplną oraz szybkość spawania. Im wyższe natężenie, tym większa głębokość przetopienia, ale też większa ilość ciepła i większe ryzyko spalenia materiału spawanego.
Dobór natężenia zależy od grubości materiału spawanego. Zazwyczaj natężenie w zakresie 60-100 A jest stosowane do spawania stali o grubości 1-5 mm, natomiast do grubości powyżej 5 mm stosuje się natężenie powyżej 100 A.
Grubość drutu: Grubość drutu TIG wpływa na jakość spoiny i jej wytrzymałość. Im większa grubość drutu, tym wyższa wydajność spawania, ale też większa ilość ciepła i większe ryzyko spalenia materiału spawanego.
Dobór grubości drutu zależy od grubości materiału spawanego. Zazwyczaj do spawania stali o grubości 1-3 mm zaleca się stosowanie drutu o grubości 1,0 mm, a do grubości powyżej 3 mm zaleca się stosowanie drutu o grubości 1,6-2,4 mm.
Grubość materiału spawanego: Grubość materiału spawanego jest również ważnym parametrem doboru parametrów spawania TIG.

Podział elektrod wolframowych do spawania TIG według kolorów to nie tylko kwestia estetyki, ale także praktycznych zastosowań i właściwości. Oto krótki opis podziału według kolorów:

1. Złote Elektrody Wolframowe:

   • Złote elektrody wolframowe, takie jak elektrody z domieszką lantanu (np. WL20), charakteryzują się doskonałą wydajnością spawania przy niskich prądach. Są szczególnie przydatne w przypadku spawania cienkich blach i prac wymagających precyzyjnego kontrolowania łuku.

2. Czerwone Elektrody Wolframowe:

   • Czerwone elektrody, na przykład oznaczone jako WP, są zazwyczaj elektrodami czystymi, bez dodatków. Są uniwersalne i stosowane w różnych zastosowaniach, od spawania stali nierdzewnej po aluminium.

3. Zielone Elektrody Wolframowe:

   • Elektrody z zielonym oznaczeniem, np. WG, zawierają domieszkę toru. Tor poprawia zdolność rozpalania łuku i utrzymania go przy niższych prądach. Elektrody te są często wykorzystywane w spawaniu aluminium.

4. Szare Elektrody Wolframowe:

   • Elektrody szare, takie jak elektrody z dodatkiem toru (np. WT), charakteryzują się stabilnym łukiem i są powszechnie stosowane w spawaniu stali i stopów niklu.

5. Brązowe Elektrody Wolframowe:

   • Elektrody brązowe, na przykład oznaczone jako WZ, są z reguły elektrodami zawierającymi domieszkę lantanu. Dzięki tej domieszce poprawiają zdolność do spawania przy niższych prądach i są przydatne w przypadku spawania stali nierdzewnej.

6. Fioletowe Elektrody Wolframowe:

   • Elektrody fioletowe, takie jak elektrody z dodatkiem lantanu (np. WL), mają zastosowanie w spawaniu stopów niklu i tytanu. Są znane z wysokiej stabilności łuku i trwałości.

Podział elektrod według kolorów umożliwia spawaczom łatwe rozróżnienie różnych rodzajów elektrod oraz szybkie dostosowanie narzędzi do konkretnych zastosowań. To praktyczne podejście do identyfikacji elektrod, które pomaga w precyzyjnym wyborze materiału w zależności od rodzaju metalu, który ma zostać połączony, oraz warunków spawania.